նմուշ-նմուշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ն(ը)•մուշ-ն(ը)•մուշ 

Ածական

  1. (նորբ․) (կրկն․) իբր նմուշ ծառայող, ամենաընտիր, որպես նմուշ ◆ Իսկ մեղեդին՝ նմուշ-նմուշ, մատընտիր․․․։ Քո ժողովուրդն էր կիտել նմուշ-նմուշ, հատ առ հատ։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]