ննջեցելք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [nːd͡ʒɛˈt͡sʰɛlkʰ]

վանկեր՝ ն(ը)ն•ջե•լեք 

  1. Արարատյան՝ ննջեցյալ, հանգուցյալ ◆ Արի էս արդար ննջեցելքի գլխին «հոգվոց» ասա ու ինձ խոստովանցրու։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ննջեցելքը տարել են մեկել օթախը, լեղացրել պրծել են ու պատանում են։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։