ննջեցելքատեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [nːd͡ʒɛt͡sʰɛlkʰɑˈtɛɾ]

վանկեր՝ ն(ը)ն•ջե•ցել•քա•տեր 

  1. Արարատյան՝ ննջեցյալի տերը ◆ Ըսենց խոսալով էկավ գեղը, գնաց ննջեցելատիրոնջ տունը, որ լաց ու շիվանը քցել են։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Նոր ննջեցելքատերերը ավելին են կատարում։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։