նշանածացու

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [nʃɑnɑt͡sɑˈt͡sʰu]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ն(ը)•շա•նա•ծա•ցու 

Ածական

1. հարս դառնալու՝ ամուսնանալու հասակին հասած աղջիկ, հարսնաղջիկ
2. պսակելու՝ ամուսնացնելու աղջիկ
3. արդեն նշանադրված աղջիկը՝ փեսայի և նրա աղգակների համար

Հոմանիշներ

1. տե՛ս նշանած (1)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։