նշանդուք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ն(ը)•շան•դուք 

  1. Համշեն՝ նշանադրության ժամանակ տղայի կողմից աղջկան մատանի և այլ զարդ տալը, նշանադրության հանդես, նշան դնելը

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։