նշխարված
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nʃχɑɾˈvɑt͡s]
վանկեր՝ ն(ը)շ•խար•ված
Բառակազմություն
[խմբագրել]Ածական
- (նորբ․)փոքրացած, փշուր դարձած իբրև սուրբ ամսրունք մնացած ◆ Պոլ էլգաթյանը ապրեց լոռվա մարզում մոտ կես տարի (1996թ․) էլ ավելի սիրեց իր նշխարված հայրենիքը Հայաստան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։