նշխարված

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ն(ը)շ•խար•ված 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (նորբ․)փոքրացած, փշուր դարձած իբրև սուրբ ամսրունք մնացած ◆ Պոլ էլգաթյանը ապրեց լոռվա մարզում մոտ կես տարի (1996թ․) էլ ավելի սիրեց իր նշխարված հայրենիքը Հայաստան

Աղբյուրներ[խմբագրել]