նորաբերանք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [nɔɾɑbɛɾɑŋkʰ]

վանկեր՝ նո•րա•բե•րանք 

  1. Ղարաբաղ՝ որևէ բանի սկիզբը, մուտքը
  2. հացահատիկի առաջին բերքը
  3. առաջին պտուղ, ծառերի՝ թփերի, բանջարեղենի, տարվա առաջին բերքը ◆ Բաղումը ծերան կինի, օղուտ պերան կինի, Բաղվանչուն հետե միշտ նուրըպերանք կինի։ ՆԼՂԺբ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։