նորմա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nɔɾˈmɑ]
վանկեր՝ նոր•մա
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]< норма < լատ․ norma առաջնորդող սկզբունք
Գոյական
- (խսկց․) օրինականացված որոշում, կանոն, կանոնակարգ
- ընդհանուր ճանաչում գտած կանոն՝ կարգ՝ սովորույթ և այլն
- որևէ բանի սահմանված չափ՝ քանակ
- (փխբ․) կարգին, խելքը գլխին, հոգեպես և ֆիզիկապես առողջ, ոչ պակասավոր
- մամլանիշ
- (լեզվբ․) կանոն
- կենսաբանության, բժշկության և անասնաբուժության մեջ օրգանիզմի կենսագործունեության և զարգացման օպտիմում
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
- Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։