նորուց
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [nɔˈɾut͡sʰ]
վանկեր՝ նո•րուց
- նորածին երեխայի հիվանդություն, որից երեխան սկսում է տաքացնել և թուլանալ, այլ հիվանդությունը իբրև թե առաջ է գալիս նորած լուսնից, որից և հիվանդության անունը ◆ Նորելուն և փլելուն երբ երեխաները հիվանդանում էին՝ այդ վերագրվում էր լուսնին առաջին պարագային հիվանդությունը կոչվում էր նորենցք, երկրորդին՝ փուլ։ Բնս
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։