նուկեկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [nuˈkɛk]
վանկեր՝ նու•կեկ
- Խարբերդ՝ ձիթհանքում մեծ երկանաքար, որ իբրև լծակ պտտում է ուղղաձիգ դիրքով հաստատված պտուտակաձև մի առանցք ◆ Այս առանցքի երկու կողմերում հաստատված են երկու հսկայական գերանների ծայրերը, որոնք պտուտակի միջոցով բարձրանում են։ Նուկեկը մեկ մեթր տրամագծով 50-60 սանդիմեթր հաստությամբ երկանաքար մըն է, որ պտուտակավոր սյունին հետ լծակի ուրիշ մեկ տեսակը կը կազմե։ Համո Սահյան
- քարչ, որ կապում են հենքի ծայրից՝ գործելու ժամանակ այն ձիգ պահելու համար
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։