Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ նույ•նա•տի•պութ•յուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

(ֆզլգ․) շարժումների, բառերի կամ նախադասությունների աննպատակ կրկնում, որը նկատվում է մտավոր հետամնացության, լսողության խանգարման, զգայության կորստի և այլ խանգարումների պարագայում

նույնաձևություն, նույնանմանություն, նույնատեսակություն, նույատիպություն, համակերպություն, համաձևություն, համանմանություն, համատիպություն, միակերպություն, միաձևություն, միատեսակություն, միատիպություն
տե՛ս նույնականություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։