նպատակաուղղվածություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [npɑtɑkɑuʁːvɑt͡sutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ն(ը)•պա•տա•կա•ու•ղ(ը)ղ•վա•ծու•թյուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. նպատակաուղղված լինելը, անձի գործունեության (ակտիվության) դրական առանձնահատկությունը՝ դեպի որոշակի նպատակներ ուղղված լինելը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. նպատակամիտություն, նպատակասլացություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։