նստվածքակուտակում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nstvɑt͡skʰɑkutɑˈkum]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ն(ը)ստ•ված•քա•կու•տա•կում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nstvɑt͡skʰɑkutɑˈkum]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- (երկրբ․), (ջրբերկ․) բնական պայմաններում ծանրության ուժի ազդեցությամբ, ինչպես նաև քիմիական և օրգանական գործընթացների շնորհիվ հեղուկ կամ գազային միջավայրից կախվաժ կամ տարրալուծված մասնիկների նստեցում
- բնական պայմաններում բոլոր տեսակի նստվածքների առաջացման գործընթաց, երբ տեղի է ունենում շարժուն, կախութային կամ լուծված վիճակից (ջրային կամ օդային միջավայրում) նստեցվող նյութի անցումը անշարժի (նստվածքի)
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։
- Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։