շաբո
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃɑˈbɔ]
վանկեր՝ շա•բո
- Արարատյան՝ վայրի ծաղկի մի տեսակ ◆ Բազմաթերթ մայիսյան վարդի շուրջը փնջած են բազմաբույր երփներանգ մանուշակ, հասմիկ, նարգիզ, ... դեղնածաղիկ, շաբո, մախմուր ծաղիկ ... ես ինչ գիտեմ, անթիվ ու անհաշիվ մանր ու մեծ, հոտավետ ու անհոտ ծաղիկներ։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։