Jump to content

շադա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շա•դա 

  1. Թբիլիսի, Բաղեշ՝ շարան ◆ Դաստամազիտ թիլի մեչըն մի շադա մարջ է քաշած։ Ս_Ն ◆ Տասներկու շադա Մարքրիտը ծախիլ կու տամ։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. շադա-շադա, շարան-շարան, շարք-շարք ◆ Մարքարիտըս շադա-շադա մունաթ չըքաշե։ Ս_Ն

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։