շալաղ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃɑˈlɑʁ]
վանկեր՝ շա•լաղ
- Համշեն՝ շատ հասունանալուց ու թփի վրա երկար մնալուց ուտելու համար անպետք դարձած վարունգ, դախացած վարունգ
- (փխբ․) ծեր՝ չաղ կին
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։