շալաղ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃɑˈlɑʁ]
վանկեր՝ շա•լաղ
- Համշեն՝ շատ հասունանալուց ու թփի վրա երկար մնալուց ուտելու համար անպետք դարձած վարունգ, դախացած վարունգ
- (փխբ․) ծեր՝ չաղ կին
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։