շալաքի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃɑlɑˈkʰi]
վանկեր՝ շա•լա•քի
- Վան՝ բրդյա հասարակ ու կոշտ գործվածք ◆ Հուղագործ մարդ էր Պուղուս. շալաքի շալվար մը, խամաքի զըպուն մը ու քազախի մը հագած, դաշտից՝ գերընդին դրեր գետին, էկեր էր։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։