Jump to content

շալաքուլա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շա•լա•քու•լա 

  1. Ղարաբաղ՝ ունեցած չունեցած ◆ Էտ մարթը էլհա էր ա կենում շալաքուլանան հըվաքում, հղե ինում բիդի օրան տները։ Հժհք

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։