շալո
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շա•լո
- Արարատյան, Էջմիածին՝ գերչակի զանգված՝ սալաքարի վրա որձաքարով տրորած, որից՝ եփելով ձեթ են հանում
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։