շալովի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շա•լո•վի
- Արարատյան՝ կանացի բրդյա գլխաշոր ◆ Ալ-շալովի ոսկի մատանի։ (Ջավախեցի) ◆ Կանայք և պառավները փաթաթում են իրենց գլուխները շալե (շալովի) կամ մետաքսե (բաղդադիա) փաթթան։ Ահ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։