շախին
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շա•խին
- ուրախ, անհոգ, զվարթ ◆ Շատ շախին տղա է։ (Միսաք Մեծարենց)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։