շախին

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շա•խին 

  1. ուրախ, անհոգ, զվարթ ◆ Շատ շախին տղա է։ (Միսաք Մեծարենց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։