շախով
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շա•խով
Արարատյան, Թբիլիսի, Կարին, Ջավախք՝
- եռանդով ◆ Հոռոմը գինու գավը շախով դնում է նաղաշի բուռը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- ասող-խոսող, ուրախ-զվարթ, միշտ կատակելու՝ ուրախանալու տրամադիր, շենք ու շնորհքով ◆ Շախով մարդ ա։ ◆ Շախով կնիկ ա։ (Նիկողայոս Մամիկոնյան)
- հավեսով, ուրախ ինչպես որ պետք էր, շատ լավ ◆ Շախով քեֆ արինք։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։