շահարստան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շա•հա•ր(ը)ս•տան 

  1. Մուշ, Բուլանըխ, Վան՝ մեծ քաղաք ◆ Աղբեր մ՛ունիմ շահարստան, Մանր ուլնիկի շարող է, Թաֆթա շապիկ կարող է։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Գինի, գինի, գինըստան, յարուկ ունիմ շահրըստան: Բենսե

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։