շահզադա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃɑhzɑˈdɑ]
վանկեր՝ շահ•զա•դա
- Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Շամախի՝ արքայազն, շահի որդի ◆ Մտի՜կ, է՜, շահզադի պես սան իս անում։ Ս_Ն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։