շաղատար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շա•ղա•տար 

  1. փողաձև խեցիների կարգին պատկանող ծովային որդանման կենդանի գլխի կողմում մատանու նման լայն բացված խեցի ունի, որով ծակում է փայտը և ներս է մտնում, նաշափուկ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։