Jump to content

շաղված

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շաղ•ված 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ՝ ցնորված, խելքը կորցրած ◆ Էն օրից չուել մի տարին ես շաղվածի պես ի ման գալի։ Հովհաննես Ճուղուրյան ◆ –Դե հինչ անին խեղճերը, շաղված ին, տեսնըմ չիր շոնը տեարը ճնանչըմ չար։ (Տմբլաչի Խաչան)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։