շաղված

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շաղ•ված 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ՝ ցնորված, խելքը կորցրած ◆ Էն օրից չուել մի տարին ես շաղվածի պես ի ման գալի։ Հովհաննես Ճուղուրյան ◆ –Դե հինչ անին խեղճերը, շաղված ին, տեսնըմ չիր շոնը տեարը ճնանչըմ չար։ (Տմբլաչի Խաչան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։