շամ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շամ 

շամ 1

1. Արարատյան, Նոր Բայազետ, Ղարաբաղ, Հավարիկ՝ մոմ ◆ – Աքա, ագանամ ղարաբաղեցին հայ ա, հինչի՞ ա Քրիստոսի առաչին վառած մումին թուրքերեն շամ ասըմ։ (Խաթաբալա) ◆ Շամը լաց ինիլավ էրվում ա ուրիշին լուս տալի հետե։ ՆԼՂժբ

Արտահայտություններ

1. շամ չրաղ - տե՛ս շամչրաղ

շամ 2

1. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ մայրի, շամի ծառ

շամ 3

1. Մալաթիա՝ խաղողի տեսակ

շամ 4

Ղարաբաղ, Բորչալու, Վան, Մոկս՝

1. Դամասկոս ◆ Երթա Շամ, Հալաբ, էլման Մոկս անուշ ի։ (Ձեռագիր)
2. դամասկոսյան ընտիր կերպաս
3. դամասկոսյան ընտիր կերպասից կարած ◆ Ամբել ա, ձուն չի գալի, Մթնել ա, տուն չի գալի, Շամ յորղան, ղութնի դոշակ, Առանց յար քուն չի գալի։ Ահ

Արտահայտություններ

1. Շամա էշ - Մուշ՝ հիմար, տխմար, ավանակ ◆ Տո՛․ Շամա էշ, հլա իդոր իշեք, հրամանք կէնե։ Հժհք
2. Շամա ջորի - Մուշ, Բաղեշ՝ երկարուկ դեմքով մարդ՝ կին
3. Շամա ուղտ - Դամասկոսի ուղտ

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։