շամս
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃɑms]
վանկեր՝ շա•մ(ը)ս
- Թբիլիսի՝ արև, արեգակ ◆ Էրեսըտ է շամս ու դամար։ Ս_Ն
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։