շանճախ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃɑnˈt͡ʃɑχ]
վանկեր՝ շան•ճախ
- Ղարաբաղ՝ քորոց, գնդասեղ (կանայք գործ են ածում որպես գլխազարդ) ◆ Բռիլյանդ շանճախը ճակատ յալլուխը քաշած, աբրուշիմի չիքլան հու կասինկան կլխին քցած։ (Տմբլաչի Խաչան) ◆ Ետնան քյինցալ ա մին շանջախ ծախողի կոշտ։ Հժհք
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։