շաշիլ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃɑˈʃil]
վանկեր՝ շա•շիլ
- Մուշ՝ ապշել, զարմանալ, ապուշ կտրել ◆ Տղեն տեսավ օր յոթ ութ քաշին փետեր կայնան ուր գլխու վերև։ Շաշավ մնաց։ Հարցուց։ -Երբ ընծի կըսպանեք, էլ հ՝որի՞ իտա հաց տվեցիք։ Հժհք
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։