շաշութին
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃɑʃuˈtʰin]
վանկեր՝ շա•շու•թին
- Ղարաբաղ՝ հիմարություն, ապուշություն, անմտություն, անխելքություն ◆ Սիմոնի հետ էին կռվում յուր «շաշության» համար, որ բանն այստեղ հասցըրեց։ Հովհաննես Թումանյան
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։