շառավեղք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃɑrɑˈvɛʁkʰ]
վանկեր՝ շա•ռա•վեղք
- ճաճանչ, լույս ◆ Էն մենկել աղջկըներ փարի են։ Ինոնցից դաս մը կա, որ ջրերաց մեջ կը հունավորավեն, լուսնըկին յա լուսաստղի շառավեղք որ տիսինան, կելնեն ինչքանդար Աստծու ստեղծած ծաղիկ ու կանաչ կա, կը ջրեն։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
- շողք, ցոլք ◆ Շառավիլք կը զանա քու աչկ։ (Ձեռագիր) ◆ Դավիթ գնաց, կռիվ արեց չոր կեսօրին, Կռիվ արեց խետ Պարոն Աստղկան, Թրե շառավիրք էղար մըչ հերդիսն։ ՍԾ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։