շավթալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շավ•թալ 

  1. Ղարաբաղ՝ դեղձ ◆ Պառավը ուռութանա կյաս ա, տննաս վեչ կյուքյի կա, վեչ էլ շավթալ։ Հժհք ◆ Ախեր ըտրանց տեղերը շավթալի ծառեր չի փռնես, ըտրա դարդան էլ ըրմնալի յա ուրանց հետե։ Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։