շավկոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շավ•կոր 

  1. Վան՝ աչքի տկարություն, որի ժամանակ երեկոներն առարկաները շատ աղոտ են երևում կամ չեն երևում, հավկուր

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. շավկոր էլնել - աչքերը մթնել, աչքերը խավարել ◆ Էս տարի անչամ կրեցի, որ աչքերս ասես շավկոր էլավ։ ԱՏՍ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։