շավկուր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃɑvˈkuɾ]
վանկեր՝ շավ•կուր
- աչքի տկարություն, որի ժամանակ երեկոները առարկաները շատ աղոտ են երևում կամ չեն երևում, հավկուր
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- շավկոր էլներ, աչքերը մթնել, աչքերը խավարել ◆ Էս տարի անչամ կրեցի, որ աչքերս ասես շավկոր էլավ։ ԱՏՍ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։