շարազա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃɑɾɑˈzɑ]
վանկեր՝ շա•րա•զա
- Մուշ՝ խելացի, աչքաբաց, ճարպիկ ◆ Տղեն ... կերթա դուս, հըտ տղեկներուն ճան, հոլ, արթուրմա կը խաղա, հմալ շարաղա, հմալ ճարպիկ, օր տղեկներուն յըմնուն կը տանե։ Հժհք ◆ Օր մե իմ քոշկ ու սարի մեչ աշխատող շարազա կնիկ մե գողցավ Գյուլ թագուհու գավազան։ Հժհք
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։