շարեցք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [ʃɑˈɾɛt͡sʰkʰ]

վանկեր՝ շա•րեցք 

  1. Համշեն՝ հաց եփելու համար գործածվող ծառի տերևների շարան ◆ Հինգ շարեց հացի թեր ունի։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։