Jump to content

շարեցք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [ʃɑˈɾɛt͡sʰkʰ]

վանկեր՝ շա•րեցք 

  1. Համշեն՝ հաց եփելու համար գործածվող ծառի տերևների շարան ◆ Հինգ շարեց հացի թեր ունի։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։