շաք

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շաք 

շաք 1

1. Ղարաբաղ՝ անվանարկություն, վարկաբեկում

Արտահայտություններ

1. շաք կապել - Ղարաբաղ, Գանձակ՝ ծաղրել, պոչ կպցնել

շաք 2

1. Մուշ՝ կասկած, երկբայնություն, տարակույս ◆ Էն օրից դենը մեր սիրտը շաք ա ընկել։ (Մուրացան)

Արտահայտություններ

1. շաք տանել - կասկածել ◆ Խետ Բոլի-բեգը շաք տարավ, Մուէտը կանչեց էտ աշպազին։ (Քյոռ Օղլի)

շաք 3

1. Սասուն՝ բուռ ◆ Շաք մը էրգու ճուր լը խըմից։ Սասնա ծռեր

շաք 4

1. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ անցք, ծակ ◆ Էս պատին օխտը շաք ունի Լուսամուտի հմար, մի շաք չունի դռան հմար։ (Ձեռագիր)

շաք 5

1. Հավարիկ՝ խեղանդամ

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։