շելֆ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɛlf]
վանկեր՝ շելֆ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
< шельф < անգլ. shelf ելուստ, կարկառ
Գոյական
- նաև՝ մայրցամաքային ծանծաղուտ
- (երկրբ․) մայր ցամաքների եզրային ստորջրյա հարթավայրային, փոփոխական լայնության (մի քանի կմ-ից մինչև 1200-1500 կմ) գոտի, որը հարակցում է ցամաքի ափերին և բնորոշվում է նրա հետ ընդհանուր երկրաբանական կառուցվածքով
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
- Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։