շեմիք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շե•միք
- Խարբերդ, Բալու, Մուշ՝ շեմըկ, շեմիկ, «շեմիկ, մի՛ ժաժա, ես եմ ժաժալու»։ ◆ տախտակե դռներն ունեն նույնպես շրջանակ, որի վարի մասը կոչվում է շեմիք (սյամ), վերինը՝ դըրնդի (դրանդի) կողքինը (կշտանոց) Բնս
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։