շեմքափետ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շեմ•քա•պետ
- Ղարաբաղ, Գորիս՝ դռան շրջանակի վերին փայտը, դրանդի ◆ Շտապելուց ճակատս էնպես ուժով զարկեցի շեմքապետին, որ աչքերիցս կայծեր դուռս թռավ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Քիչ էր մնում գլուխը կպչի շեմքափայտին: (Հրաչյա Քոչար)
- դռան շրջանակի տակի փայտը ◆ Ժամից եմ գալիս, Բաղդասարի աղջիկ-շարունակում է ծերունին շեմափայտին նստելով։ Ստեփան Զորյան
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։