Jump to content

շենիկ-մենիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շե•նիկ-մե•նիկ 

  1. Վան՝ կոտրատվելով, նազելով, սիգաճեմ ◆ Գյամին ծանդր ծանդր նոր, խարսի պես շենիկ մենիկ կնաց կայնավ կերմրյուկի առեչ ԱՏՍ
  2. տեղը տեղին ◆ Կնացի պախլի խանութ պռնիցի, շենիկ մենիկ զմեն պան շիտկիցի ու կտորմ նաֆաս էկավ վերես ԱՏՍ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։