շենիք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շե•նիք 

  1. Մուշ՝ 5-6 փութ տարողությամբ տախտակե քառանկյունի աման, որով չափում էին հացահատիկը, շնիկ ◆ Տասանորդ վերցնելու համար հացահատիկը չափում էին քառանկյունի տախտակե մի ամանով, որ կոչվում էր շենիք, գեղջկական բառով շնիկ, 5-6 փութ տարողությամբԱՑ Բնս

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։