Jump to content

շիթի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շի•թի 

  1. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ բան-ման, որևէ բան ◆ Շիթի չի մնացել մզանում։ (Նիկողայոս Մամիկոնյան) ◆ Էլ շիթի չըկա օրանց տանը, ըլած չըլածը տարիլ ին, տաշտումը շիթի չկա։ (Նիկողայոս Մամիկոնյան) ◆ Գլխումը շիթին պակաս ա։ (Նիկողայոս Մամիկոնյան)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։