շիլիֆ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շի•լիֆ
- Վան՝ ընտիր ծառափայտից՝ հատկապես ընկուզենուց քաշված՝ հանված բարակ տախտակ, որով երեսպատում են կահույքը, ֆաներա
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։