շիկակրակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃikɑkˈɾɑk]
վանկեր՝ շի•կա•կ(ը)•րակ
Ածական
- (նորբ․) շիկացած կրակի պես ◆ Եվ խաշվելով մի քրտինքով շիկակրակ, որ չի պտղում դեմքի վրա, այլ պատկում է հեգ հոգու մեջ։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։