շիկոն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շի•կոն
- Սվեդիա՝ կարմիր ցորենի տեսակ, որի ցողունը սնամեջ է, հատիկը և հասկը՝ երկար ու բարակ... ցողունը գործածում են տարբեր ձևերի ամաններ հյուսելու համար ◆ Բալուի մեջ ցորենի տեսակները չորս են. Մանճաքի, Ածորա, Շիկոն և ճոն։ Համո Սահյան ◆ Գյուղացի հողագործը օգոստոսեն մինչև սեպտեմբերի վերջը իր տարեկան աշխատության արդյունքը տուն կը բերե, այսինքն, ցորենը շիկոնը (կարմիր ցորեն), գարին, ոսպը, կտավատը։ Համո Սահյան
- ցորենի և վարսակի խառնուրդ (որում վարսակը շատ է, ցորենը՝ քիչ) ◆ շիկոնի հաց, շիկունի ալյուր
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։