շինուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շի•նուկ 

  1. Մուշ, Բուլանըխ, Ալաշկերտ, Վան, Մոկս՝ շինված պատրաստված ◆ Ծառի վրեն լակլկնելու բուն շինուկ կէղնի։ Հժհք
  2. փակված, զոծված կողպած ◆ Մհեր ձեռ իտու դուռ, շինուկ էր։ Սասնա ծռեր

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։