շիվարուգ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շի•վա•րուգ
- շվարած, խեղճացած, շվարած ◆ Հայ ո՞րին իմ իդըմլա շիվարուգ նըստի։ Ս. Բաղդ.
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- շիվարուգ մնալ - մոլորված մնալ, շիվարել ◆ Ընգեր շիվարուգ մընաց: Ս. Բաղդ.
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։