շիտկիլ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շիտ•կիլ
Համշեն, Մուշ, Սասուն՝
- ուղղվել, գնալ (դեպի, դեպի) ◆ Ծո,– կըսե,– կեցի թաքավորին շիտկիմ։ Հժհք
- շուռ գալ, դառնալ ◆ Ջախչըպանը գործը պրծնի շիտկե կը օրս կըսե․ –Գիտես ինչի բարևդ չառա, արուն թարախը կը ջոկեի, չէի հուզե օր մեկին հացը մեկալին խառնվի։ Հժհք
- վեր կենալ ◆ Ջաղացպանը կըսե․ –Ճքնավոր, շիտկե դու էստեղաց մարթը չես ել նստե պաֆըռոզմ շինե։ Հժհք
- ուղղություն վերցնել, դառնալ (գնալու) ◆ Խաչո աղեն ու Հասոն կշիտկին դեպի իրանց գեղ։ Հժհք
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։